So, right after I discovered the awesome Misusu patterns, I started on a Dia Sweater. After cutting the pattern I tested their Louise and somehow the Dia just remained where it was. It might be because of my preferred relationship with my serger (my sewing machine is clearly my lesser loved machine) or I was simply intimidated by all the small pieces of the diamond. It probably was a combination of both.
Snel na het ontdekken van Misusu patronen begon ik aan een Dia shirt. Nadat ik het patroon knipte testte ik de Louise en op een of andere manier bleef die geknipte Dia maar liggen. Het lag mogelijk aan het feit dat ik nu eenmaal beste vriendjes ben met mijn lockmachine en mijn naaimachine er maar een beetje bijhangt. Of omdat ik geïntimideerd was door alle kleine stukjes van de diamant. Waarschijnlijk was het een combinatie van de twee.
For me it is a "self preservation thing" (Love Actually movie reference) to only have one sewing project cut and ready to go. I tend to loose interest quickly, and a cut project becomes a UFO (unfinished project), but this Dia sweater just kept begging me to be finished. My procrastination was finally stopped when I decided to just go for it on my serger. I settled for potential imperfect and just sewed all those tiny triangles together.
Mijn naaiproces verloopt het beste als ik niet te veel "vooruit" knip. Ik kan het beste aan één project werken. Anderen knippen hele stapels om daarna rustig te kunnen naaien, maar mijn hoofd heeft dan ondertussen de plannen weer gewijzigd. Ik knip dus alleen mijn volgende project en deze geknipte Dia bleef maar liggen. Tot ik op een avond, een paar weken geleden dan maar besloot om toch maar met mijn lock te werken. Het was een probeersel, niet geschoten is altijd mis.
If you look closely the diamond is indeed not perfect, but I LOVE it. With my serger the whole front probably did not take more than 20 minutes and it is good enough for me. The biggest issue creating imperfectness is probably that I did manage to sew two seams in the wrong direction. To create a perfectly flat diamond, you seams have to all lay flat and sewing one in the opposite direction as a previous one forces you to "clip"it.
Als je goed kijkt zie je dat de diamant niet helemaal symmetrisch is, maar ik ben er helemaal weg van (ik ben niet zo perfectionistisch in mijn naaiwerk). Het was super spannend bij het naaien, maar het paste prima zo met de lock. Ik schat in dat de hele voorkant in een minuut of 20 in elkaar zat. Het feit dat ik er toch in slaagde om twee naden de verkeerde kant op te leggen was nog het grootste probleem denk ik. Hierdoor moet je een klein knipje geven om alle naden mooi recht te hebben liggen.
Although the diamond is clearly the eye catcher, I love the puffed sleeves as well. With regular sleeves (included in the pattern), the pattern is more suitable for boys. My short sleeves are by the way a small hack, the pattern only contains long sleeves. The designer of Misusu is at the moment enjoying time with her newborn, but drawing the Dia sweater in bigger sizes is on her to do list. When sewing a bigger one for my eldest, I will again use my serger, if you are like me, than that is totally a viable option.
Hoewel de diamant duidelijk in het oog springt als "bijzonder element", ben ik ook erg gecharmeerd van de pofmouwen. Het patroon bevat ook standaard mouwen waardoor het shirt ook werkt voor jongens. De korte mouw is trouwens een mini hackje, het patroon heeft geen kniplijn voor korte mouwen. De Dia staat bij de designer op de planning om uit te brengen in grotere maten, voor nu geniet ze echter nog even van haar pas geboren baby. Mijn volgende Dia gaat trouwens ook weer op de lockmachine, bij mijn naaistijl past dat perfect!
No comments:
Post a Comment