Before the summer, I showed you three items that I sewed with magical fabric that changes in the sun. This Cessim, this Pearlie and this Playtime dress. As you might have guessed, our fourth child in the family also got a garment with this wonderful fabric. She was very clear in what she wanted, the wanted a play suit, so I sewed her one. I was intrigued by the magical qualities of the fabric, so when I saw another type that I liked even more, I actually bought an entire bolt of 12 meter (the minimum that I could acquire wholesale), because it seemed perfect gift material.
Voor de zomer showde ik reeds drie items die ik naaide met die magische stof die in de zon verandert. Deze Cessim, deze Pearlie en deze Playtime-jurk. Zoals je misschien al geraden had, kreeg ons vierde kind in de familie ook een kledingstuk met deze prachtige stof. Ze was heel duidelijk in wat ze wilde, het wilde een "pakje", dus dat naaide ik voor haar. Ik was geïntrigeerd door de magische eigenschappen van de stof, dus toen ik een andere print zag dat ik nog meer leuk vond, kocht ik een hele rol van 12 meter (het minimum dat ik moest bestellen bij de groothandel), omdat het perfect geschenkmateriaal is.
The fabric arrived a bit later then expected but I did manage to squeeze out four gifts before the summer holiday's, but I only made pictures of two of them. I made one shirt for my brother's birthday, he once was a physics teacher so I knew that he would appreciate the science behind it. I also sewed a shirt for our eldest daughter's teacher's son. That particular teacher was always admiring the dresses that our daughter was wearing so I thought that it had to make a perfect gift, and it did.
De stof arriveerde iets later dan verwacht, maar het lukte me om er voor de zomer vier cadeaus mee te maken, maar ik maakte maar van twee projecten foto's. Ik maakte een shirt voor de verjaardag van mijn broer, hij was ooit natuurkundeleraar, dus ik wist dat hij de wetenschap erachter zou waarderen. Ik naaide ook een shirt voor de zoon van een basisschooldocente van onze oudste dochter. Die specifieke docente bewonderde altijd de jurken die onze dochter droeg. Van de verkleurende stof ging ze uit haar dak, dus ik dacht dat het een perfect afscheidscadeau moest zijn, en dat was het ook.
The two projects that I do have pictures of were gifted to the daughters of my colleague. I very often receive the clothes that her twins have outgrown, and I give back once in a while some hand made. I correctly assumed that this fabric would be highly appreciated. Our eldest is showing off the dresses, but she has a slightly different size. This makes that the fit is not perfect, and the color changing fabric is a bit too light weight, I should have used a more stable knit to back it. Lesson learned for next year, because I still have a good quite some meters left. I wanted the dresses to be similar but not the same so I made a Solis and a Foras and I also worked with another contrasting fabric.
De twee projecten waar ik wel foto's van maakte waren voor de dochters van een collega. Ik ontvang heel vaak de kleding die haar tweeling ontgroeid is, en ik geef af en toe wat handgemaakts terug. Ik ging er terecht vanuit dat ook haar dochters weg zouden zijn van de stof. Onze oudste pronkt op de foto's even met de jurken, maar zij heeft een iets andere maat. Dit maakt dat de pasvorm niet perfect is. Daarnaast is de kleur-veranderende stof een beetje te licht van gewicht, ik had een stabielere voering moeten gebruiken voor een mooier resultaat. De jurken werden er volgens mijn collega niet minder om gedragen. Maar dat van de niet-optimale stof is een geleerde les voor volgend jaar, want ik heb nog steeds een behoorlijk aantal meters over. Ik wilde dat de jurken vergelijkbaar maar niet hetzelfde zouden worden, dus maakte ik een Solis en een Foras en werkte ik ook met een andere contrasterende stof
The play suit that I made our middle daughter is hacked Mila suit from La Maison Victor. The play suit that I made is not a halter, but actually has a back and a button closure. The result was perfect for our little gymnast, she prefers doing cartwheels over standing still any minute of the day. Seeing that the season for playing outside without a coat is over, the rest of the bolt will remain in storage until next spring.
Het speelpakje dat ik voor onze middelste dochter maakte is een gehackt Mila-pakje van La Maison Victor. Het speelpak dat ik heb gemaakt heeft geen halternek, maar heeft echt een rug en sluiting aan de achterkant met knop. Het resultaat was perfect voor onze kleine gymnast, want wij geeft de voorkeur aan radslagen en handstanden in plaats van rechtop staan. Aangezien het seizoen om buiten te spelen zonder jas voorbij is, blijft de rest van de rol bewaard tot de volgende lente.
Yesterday, Lotte Martens released another fabric collection and I was again honored to be part of bloggers that are delivering you some extra inspiration. I received my fabric on Wedneday afternoon (yes that is two days ago), so a few hours before launch, but I still managed to sew up two garments and a hairband that same day. Some fabrics just deserves it to be used the instant they arrives, and this was clearly one of those.
Gisteren lanceerde Lotte Martens een nieuwe stoffencollectie en ik had weer de eer om deel uit te maken van bloggers die jullie wat extra naai-inspiratie mochten bezorgen. Ik ontving mijn stof op woensdagmiddag (ja dat is twee dagen geleden), dus een paar uur voor de lancering, maar het lukte me toch om twee kledingstukken en een haarband nog dezelfde dag te naaien. Sommige stoffen verdienen het gewoon om gebruikt te worden op het moment dat ze aankomen, en dit was duidelijk een van dat type stof.
The new fabrics are all French Terry, which is perfect for the fall season and there are four different designs. The Fiery dots, the fabric that I got, is my personal favorite, because I love the rusty main color. The main color is calling out fall outfit to me and I love the irregularly placed dots in blue and pink.The other fabrics from the collection are the Hands mineral blue, Squares coral pink and Squares indian teal.
De nieuwe stoffen zijn allemaal French Terry, wat perfect is voor het herfstseizoen en er zijn vier verschillende ontwerpen. De Fiery dots, de stof die ik heb, is mijn persoonlijke favoriet, omdat ik hou van de roestige hoofdkleur. De hoofdkleur schreeuwt herfst-outfit voor mij en ik ben dol op de onregelmatig geplaatste stippen in blauw en roze. De andere stoffen uit de collectie zijn Hands mineral blue , Squares coral pink en Squares indian teal.
I took the very safe strategy for patterns, time was tight so I did not want any unpleasant surprises. For myself, I again used the Martini dress pattern in my usual hacked way (having a symmetrical front). I also still use the same pattern pieces that I drew five years ago. This Martini pattern and the original test Domi pattern pieces are the only two sets of pre-cut pattern pieces that I can just take from the shelf without having to reprint, that is how satisfied I am with the Martini. I again just sewed the neckline down instead of using a facing, the French Terry is stable enough for creating such a neckline.
Ik nam een zeer veilige strategie qua patronen, de tijd was krap, dus ik wilde geen onaangename verrassingen. Voor mezelf naaide ik dus weer het Martini patroon. Gewoon weer opnieuw op mijn gebruikelijke gehackte manier (met een symmetrische voorkant). Ik gebruik ook nog steeds dezelfde patroondelen die ik vijf jaar geleden tekende. Dit Martini-patroon en de originele Domi-proefstukjes van de test zijn de enige twee sets van voorgesneden patroonstukken die ik gewoon van de plank kan halen zonder opnieuw te moeten printen, zo tevreden ben ik met de Martini. Ik streek en naaide ook weer gewoon de halslijn om in plaats van een beleg te gebruiken, de French Terry is stabiel genoeg voor het maken van zo'n halslijn.
I am so in love with my dress that I wore it today while making studio recording for my students. I knew that I would be shown in front of a blue background (within the studio the background was of course green) and I was told not to wear stripes. My non-to-busy printed clothes are all stripes or uni colored blue or grey which I feared would be rather boring on a blue background. I clearly needed a fun new dress, which is the other reason why I got to work that quickly on Wednesday.
Ik ben zo verliefd op mijn jurk dat ik hem meteen vandaag droeg tijdens het maken van studio-opnames voor mijn studenten. Ik wist dat ik voor een blauwe achtergrond zou worden getoond (in de studio was de achtergrond natuurlijk groen) en ik was verzocht geen strepen te dragen. Mijn niet-drukke-print kleren zijn allemaal strepen of unikleurig blauw of grijs waarvan ik vreesde dat het nogal saai zou zijn op een blauwe achtergrond. Ik had duidelijk een leuke nieuwe jurk nodig, en dat is de andere reden waarom ik zo snel op woensdag aan het werk ging.
After cutting my dress from the fabric, I judged the amount of leftovers and saw that it had to be doable to create a sweater from it. I made a Regem for our youngest. I wanted to play with some color block and the Regem is perfect for that little splash of extra contrast. I only used the front color block pieces and the sleeve color blocks. For the ones that are paying close attention, yes I did use the sleeves the other way around. The bigger part of the triangle is supposed to be on the front. By switching the sleeves I could put the extra seam that I had to make to be able to cut two sleeves at the back of the sweater.
Nadat ik mijn jurk uit de stof had gesneden, keek ik eens goed naar de restjes en zag ik dat het mogelijk moest zijn om er een trui van te maken. Ik koos voor een Regem voor onze jongste. Ik wilde spelen met een color block en de Regem is perfect voor kleine plukjes extra contrast. Ik heb alleen de voorste color block en de mouw color block gebruikt. Voor degenen die goed opletten, ja, ik gebruikte de mouwen andersom. Het grootste deel van de driehoek hoort op de voorkant te liggen. Door de mouwen te verwisselen kon ik de extra naad, die ik moest maken om twee mouwen uit mijn resten te halen, aan de achterkant plaatsen.
All four French Terry's are now available in store. Check your local fabric store or shop online. If you follow Lotte Martens, you will get to see a lot more French Terry inspiration.
Alle vier de stoffen zijn nu verkrijgbaar in de winkel. Zoek bij je lokale stoffenwinkel of ga online winkelen. Als je Lotte Martens volgt, krijg je de komende tijd nog veel meer French Terry inspiratie te zien.
In the week that I sewed this dress on request, I also sewed a coat on request. I hacked the Cicero jacket, a Sofilantjes' pattern for knit fabrics into a true fall/winter coat from Soft Shell. In this blog post I will give you some tips and tricks in case you want to go on a similar endeavour.
In de week dat ik deze jurk naaide, naaide ik ook een jas op aanvraag. Ik hackte de Cicero, een Sofilantjes patroon voor rekbaer stoffen, in een echte herfst / winterjas van Soft Shell. In deze blogpost zal ik je wat tips en tricks geven voor het geval je een soortgelijk project wilt doen.
The Cicero is intended as a jacket to be worn over a thinner long sleeve, not as an outside layer over a thick sweater. I therefore measured the chest of our daughter while she was wearing a sweater, this way I automatically took into account the fact that her chest would be wider. I decided to size up one size above the measured size with sweater because Soft Shell does not stretch. In our case that meant that I sized up two sizes in total. I only sized up width wise. I did make her regular length, because she would not become taller by wearing a sweater. I also decided to use the neckline of the size that she usually wears, which also meant that I could use the hood of her regular size.
De Cicero is bedoeld als een vest die dus over een relatief dun shirt wordt gedragen, niet als een extra buitenlaag over een dikke trui. Ik meette daarom de borst van onze dochter voor de maatbepaling terwijl ze een trui droeg. Op deze manier hield ik automatisch rekening met het feit dat haar borst breder zou zijn. Ik besloot om een maat groter te maken dan de gemeten maat met trui omdat Soft Shell niet uitrekt. In ons geval betekende dat dat ik in totaal twee maten groter maakte. Ik heb alleen in de breedte vergoot. Ik maakte wel haar reguliere lengte aat, omdat ze niet groter zou worden door een trui te dragen. Ik besloot ook om de halslijn van haar reguliere maat te gebruiken, wat ook betekende dat ik de capuchon van haar normale maat kon gebruiken.
Sizing up a jacket is of course not the same as using a coat pattern. I expected that especially the sleeves might cause some problems. It is important that a coat gives you enough freedom of movement, so I decided to widen the sleeves. The Cicero sleeves are cut on the fold and I widened half of the sleeve by making a vertical cut (at about the middle of the pattern piece) and spreading the sleeve pieces such that the extra line that you have to drew at the top was one centimeter long. If you remember your geometry that means that you actually put slightly less than one centimeter between your sleeve pieces. To make sure the bigger sleeve would fit I drew the arm whole one centimeter lower. Setting in a non stretching sleeve is harder than setting a stretching sleeve. You need to pin and go slow to avoid puckers. The sleeves on our coat are wide enough for sure, a slightly narrower sleeve would also have worked, but I do not feel that they seem too wide.
Het twee maten groter tekenen van een vest is natuurlijk niet hetzelfde als een echt jaspatroon gebruiken. Ik verwachtte dat vooral de mouwen problemen zouden kunnen veroorzaken. Het is belangrijk dat een jas voldoende bewegingsvrijheid biedt, dus besloot ik de mouwen te verbreden. De Cicero mouw wordt op de vouw geknipt en ik verbreedde de helft van de mouw door een verticale snede te maken (ongeveer in het midden van het patroondeel) en de mouwdelen zodanig te spreiden dat de extra lijn die ik aan de bovenkant moest tekenen, één centimeter lang was. Als je je Pythagoras herinnert, betekent dat dat je eigenlijk iets minder dan een centimeter tussen je mouwstukken deed. Om ervoor te zorgen dat de grotere mouw zou passen, tekende ik het armsgat ook een centimeter lager. het inzetten van een niet-rekkende mouw is moeilijker dan het plaatsen van een rekkende mouw. Je moet spelden en langzaam gaan om te voorkomen dat je rimpels krijgt. De mouwen op onze jas zijn nu zeker breed genoeg, een iets smallere mouw zou ook gewerkt hebben, maar ik heb niet het idee dat ze te wijd zijn.
I lined the jacket, so I cut all my outer pieces both in Soft Shell and in my lining fabric. Except for the pockets (those I only cut in lining pieces) and also all pieces out of ribbing were cut only as often has the regular pattern prescribes. I lined the coat with jersey. Sewing jersey to a non stretching fabric is not the easiest thing, but again, if you pin and make sure that you are pushing the jersey a bit faster than you woven, it is totally doable. If you have not done it before, I do recommend choosing a non stretching lining. I lined the sleeves with a silky lining fabric such that she easily slides into her coat.
Ik voerde de jas, dus sneed ik al mijn buitenste stukken in zowel Soft Shell als in mijn voeringstof. Behalve de zakken (die ik alleen in voeringstof sneed) en ook alle stukken uit boordstof knipte ik alleen zovaak als het standaard Cicero patroon voorschrijft. Ik heb de jas gevoerd met jersey. Het naaien van jersey aan een niet-rekbare stof is niet het gemakkelijkste werk, maar nogmaals, met spelden/clipje en voorzichtig naaien is het wel te doen. Als je dit nog niet eerder hebt gedaan, raad ik aan een niet-uitrekbare voering te kiezen. Ik voerde de mouwen met een gladde voeringstof zodat ze gemakkelijk in haar jas glijd.
I wanted both a hood and a collar, Anne had shown us that it can be done. I had made a different type of hack before because I feared a lot of bulky seams, but this turned out to not be an issues. If you sew a collar and a hood, this trick is to change the construction a bit. First finish the hood (without needing a turning whole) expect for the bottom of the hood. Then you place the outside coat (the one that I sewed in Soft shell) on the table in front of you with the outside of the coat up. Then you place the hood with the outside of the hood facing the outside of the coat. You align the necklines. Because Soft Shell does not stretch, your hood will be slightly shorter than the neckline. This is not a problem, just center it nicely, with a bit of open space on the side where the zipper will come. Now place the collar on top of the neckline, on top of the hood. The wrong side of your ribbing should be face up, meaning that the right side of your ribbing is facing the lining of the hood. Keep the collar open, do not fold it. Now sew all three items together, outside coat, hood (already completed with lining) and collar (unfolded). I then sewed the lining coat to the other side of the collar, the one that remained unsewn in the previous step. Now you can also sew the bottom waist band first to the outside of the coat and then to the lining. Make sure that you always put the pieces that you are sewing together such that the good sides of the fabric are facing each other and that nothing is twisted.
Ik wilde zowel een capuchon als een kraag, Anne zelf had me eens laten zien dat het kan. Ik had eerder een ander type hack gemaakt omdat ik dikke naden vreesde, maar dit bleek geen probleem te zijn. Als je een kraag en een capuchon naait, moet je de constructie volgorde een beetje veranderen. Maak eerst de kap af (keergat is niet nodig) alleen de onderkant van de kap is dan nog open. Vervolgens plaats je de buitenste laag (degene die ik in Soft shell heb genaaid) op de tafel voor je met de buitenkant van de jas omhoog. Plaats vervolgens de kap met de buitenkant van de kap naar de buitenkant van de jas gericht. Leg de halslijnen netjes aan elkaar. Omdat Soft Shell niet rekt, is je capuchon iets korter dan de halslijn. Dit is geen probleem, centreer het mooi, met een beetje open ruimte aan de kant waar de rits zal komen. Plaats nu de kraag bovenop de hals, en daarme ook bovenop de kap. De verkeerde kant van je boordstof moet naar boven gericht zijn, wat betekent dat de goede kant van je boordstof naar de voering van de kap wijst. Houd de kraag open, vouw hem niet. Naai nu alle drie de items samen, de buitenjas, capuchon (al voltooid met voering) en kraag (ongevouwen). Daarna naaide ik de voeringjas aan de andere kant van de kraag, de kraag die in de vorige stap niet was genaaid. Daarna kan je de tailleband eerst aan de buitenkant van de jas en vervolgens aan de voering naaien. Zorg ervoor dat je de stukken die u aan elkaar naait altijd zo plaatst dat de goede kanten van de stof naar elkaar toe zijn gekeerd en dat er niets is gedraaid.
The most complicated step of sewing a fully lines garment is sewing the sleeves. There are several tutorials out there on the web that can explain how to strangely interlock the sleeves together to create the end result that you want. If you pin it correctly the garment will end up looking like strange octopus. I always forget how to do that exactly, so I use a different method. I just put the sleeves in each other the way that they have to end up and pin the layers how they should be sewn. I pin only a small piece, just 2 centimeter (you will not be able to pin the the entire top anyway from the right side). Then I put my hand through a turning hole somewhere in a side seam and grab those 2 centimeter that I pinned in place. I then pull the top of the sleeve through the turning hole and once that it is through that hole you can relatively easy pin the rest. I use the same, pull through the turning hole trick when I have to sew in zipper in a lined garment. It goes beyond the scope of this blog post to create pictures on how to sew the lining pieces, so I hope my simple trick will totally make you just see the light.
De meest gecompliceerde stap van het naaien van een volledig gevoerd kledingstuk is het naaien van de mouwen. Er zijn verschillende tutorials op het internet die kunnen uitleggen hoe je de mouwen op een vreemde manier met elkaar kunt verbinden om het eindresultaat te creëren dat je wilt. Als je het goed spelt, ziet het kledingstuk er uit als een vreemde octopus. Ik vergeet altijd hoe ik dat precies moet doen, dus ik gebruik een andere methode. Ik steek gewoon de mouwen in elkaar zoals ze moeten eindigen en spelt de lagen vast hoe ze moeten worden genaaid. Ik maak slechts een klein stukje vast, slechts 2 centimeter (je kunt de hele top toch niet vanaf de goede kant vastspelden). Daarna steek ik mijn hand door een keergat ergens in een zijnaad en pak die 2 centimeter die ik op zijn plaats heb gepeld. Ik trek dan de bovenkant van de mouw door het keergat en zodra het door dat gat is, kun je de rest relatief eenvoudig vastspelden. Ik gebruik hetzelfde, trek-door-keergat de truc als ik de rits in een gevoerd kledingstuk moet naaien. Foto's of illustraties van die stappen maken vraagt te veel voor een blogpost, dus ik hoop dat mijn eenvoudige truc jou net zo helpt als mij.
